Co warto wiedzieć o psach, zanim się jakiegoś przygarnie?

O czym pamiętać podczas szkoleń? Na pewno komendy, które pies już sobie przyswoi warto nagradzać smakołykami czy pieszczotą. Wtedy każdy niemal pies chętnie podejdzie do tresury i kolejnych szkoleń. Nie powinno się z kolei reagow

Co warto wiedzieć o psach, zanim się jakiegoś przygarnie?

O czym pamiętać podczas psich szkoleń?

Szkolenie psów powinno odgrywać bardzo ważną rolę w ich wychowaniu. Dzięki umiejętnej tresurze możemy zyskać naprawdę mądre i oddane zwierze. O czym pamiętać podczas szkoleń? Na pewno komendy, które pies już sobie przyswoi warto nagradzać smakołykami czy pieszczotą. Wtedy każdy niemal pies chętnie podejdzie do tresury i kolejnych szkoleń. Nie powinno się z kolei reagować złością i krzykiem na nieodpowiednie zachowanie psa. Chociaż zwykle psy szybko się uczą reagowania na kolejne komendy, ale jeśli nasz pies okazuje się mniej inteligentny, to jednak nie należy się zrażać. Oczywiście, nie wolno zapominać o tym, aby powtarzać komendy, które pies już przyswoił sobie wystarczająco dobrze ? zapobiega to zapominaniu o wyuczonych zachowaniach.


Bezpieczny dom dla psa

Najlepszym schronieniem dla psa jest dom jego właściciela lub zrobiona dla niego buda. Dlatego właściciele psów powinni zawsze interesować się tym, w jakich warunkach żyją ich psy. Starają się więc stwarzać domy przyjazne psom. Takie domy charakteryzują się tym, że psy posiadają w nich swój własny kąt, w którym mogą odpocząć i przespać się oraz zająć swoimi własnymi sprawami. Poza tym przyjazny dom dla psa jest po prostu bezpiecznym domem. Pies musi być chroniony przed możliwością upadku ze schodów czy wybiegnięcia na ulicę przez otwartą bramę. Poza tym powinien on mieć zapewniony dostęp do najlepszego dla siebie jedzenia, w przeciwnym razie nie będzie on szczęśliwym psem i z czasem zacznie sprawiać problemy swojemu właścicielowi.


Wścieklizna - droga szerzenia

Rezerwuar zarazków stanowią zarówno ssaki dzikie, jak i domowe. Z pierwszej grupy wymienić należy: lisy, jenoty, borsuki, nietoperze i inne zwierzęta mięsożerne, a także gryzonie i zajęczaki. Grupa ta ma obecnie największe znaczenie w rozprzestrzenianiu choroby. Do drugiej natomiast należą: psy i koty. Druga grupa miała pierwotnie duże znaczenie, lecz obecnie ze względu na masowe szczepienia zwierząt domowych zagrożenie jest niewielkie. W krajach tropikalnych Ameryki Południowej i Środkowej wścieklizna może być rozprzestrzeniana również przez żywiące się krwią zwierząt nietoperze z rodziny wampirów. Do zakażenia (zwierząt lub człowieka) dochodzi na drodze kontaktu bezpośredniego ? przez pokąsanie, oślinienie lub zanieczyszczenie mózgiem chorego zwierzęcia uszkodzonej skóry. Możliwe jest, choć u człowieka rzadkie, zakażenie na drodze powietrznej (kropelkowej i pyłowej) aerozolem odchodów nietoperzy w jaskiniach. Zdarzają się także zakażenia laboratoryjne drogą wziewną, przezspojówkową lub przezśluzówkową. Do wystąpienia choroby dochodzi u około 15-20% wystawionych na kontakt ? szczególnie osobników pogryzionych na pysku/twarzy, szyi, klatce piersiowej lub pokąsanych głęboko. Odnotowano także infekcje przez przeszczepienie organów (rogówka) od zmarłych dawców z nierozpoznaną wścieklizną. Nie opisano przeniesienia drogą pokarmową. Chorobę cechuje długi okres utajenia średnio od 1 do 3 miesięcy ? skrajnie od 10 dni do ponad roku. Chory człowiek jest także zakaźny dla otoczenia. Wirus znajduje się głównie w jego centralnym układzie nerwowym, ślinie i skórze, a w mniejszym stopniu także w łzach i soku trzustkowym.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%9Bcieklizna