obsługa prawna katowice Źródła polskiego prawa
Źródła polskiego prawa
Zobacz więcej w artykule Źródła prawa, w sekcji Źródła prawa w polskim porządku prawnym.
Zgodnie z artykułem 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są:
Konstytucja
ustawy
ratyfikowane umowy międzynarodowe
rozporządzenia
akty prawa miejscowego (na obszarze działania organów, które je ustanowiły).
Ponadto do źródeł prawa powszechnie obowiązującego zalicza się ustawy o zmianie Konstytucji, rozporządzenia z mocą ustawy wydane na podstawie art. 234 Konstytucji i inne nieuchylone akty prawne o mocy ustawy. Dotyczy to obowiązujących rozporządzeń Prezydenta RP z mocą ustawy wydanych w okresie II Rzeczypospolitej i dekretów wydanych w okresie tzw. Polski Ludowej.
Obok źródeł prawa powszechnie obowiązującego, wyróżnia się także źródła prawa wewnętrznie obowiązującego (akty kierownictwa wewnętrznego). Są nimi przede wszystkim uchwały i zarządzenia.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_prawny_w_Polsce
Centralny Rejestr Aktów Normatywnych
Do realizacji trafił projekt systemu CZRAP. Pod zmienioną nazwą (Centralny Rejestr Aktów Normatywnych, w skrócie CRAN) stał on się elementem większego przedsięwzięcia pod roboczą nazwą System Informacji Legislacyjnej (SIL), który miał być przygotowany do 1990. Założeniem budowy SIL było stworzenie następujących baz:
CRAN,
Sejm,
CKLP (Centralny Katalog Literatury Prawniczej),
Orzecznictwo.
Bazy te powstawały osobno i do dzisiaj nie utworzyły jednej całości.
Baza CRAN powstała, ale z pewnymi istotnymi ograniczeniami:
objęła tylko akty prawne z Dziennika Ustaw i Monitora Polskiego,
do końca lat 90. była bazą tylko adresową (zawierającą jedynie opisy aktów prawnych).
Baza ta była rozpowszechniana pod nazwą Rejestr Aktów Prawnych (RAP) w latach 1990?1998. W tym samym czasie pojawiły się jednak komercyjne systemy informacji prawnej, takie jak System Informacji Prawnej Lex, które zawierały nie tylko opisy aktów prawnych, ale również ich teksty. Dlatego też RAP nie odniósł sukcesu rynkowego i został wycofany z dystrybucji. Po uzupełnieniu go o ujednolicone teksty ustaw został publicznie udostępniony na stronie Sejmu RP pod nazwą "Internetowy System Informacji Prawnej". Później zmienił nazwę na "Internetowy System Aktów Prawnych".
Baza Sejm, składająca się z takich modułów jak: "Proces legislacyjny", "Sprawozdania stenograficzne", "Interpelacje i zapytania poselskie", "Druki sejmowe", "Posiedzenia komisji", "Biuletyny komisji" stała się trzonem bazy ?Prace Sejmu? dostępnej na stronie Sejmu RP.
Centralny Katalog Literatury Prawniczej został przekształcony w katalog Biblioteki Sejmowej.
Bazę orzecznictwa Sądu Najwyższego przekazano firmie Marka z Poznania, która następnie została zakupiona przez wydawnictwo C.H. Beck.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Internetowy_System_Akt%C3%B3w_Prawnych
Organy Sądu Najwyższego
Organy Sądu Najwyższego
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
Prezes Sądu Najwyższego (dla każdej z izb)
Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego
zgromadzenie sędziów izby Sądu Najwyższego (dla każdej z izb)
Kolegium Sądu Najwyższego
W Sądzie Najwyższym działają także (ale nie są to organy SN):
Kancelaria Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego
Biuro Studiów i Analiz Sądu Najwyższego
Izby Sądu Najwyższego
Cywilna (31 sędziów)
Karna (28 sędziów)
Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych (19 sędziów)
Wojskowa (9 sędziów)
Na dzień 31 grudnia 2015 w Sądzie Najwyższym orzekało 84 sędziów3. Liczbę stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym oraz liczbę Prezesów ustala Prezydent RP na wniosek Zgromadzenia Ogólnego Sędziów SN. Od 2015 liczba stanowisk sędziowskich w Sądzie Najwyższym wynosi 933.
Pracami każdej z izb kierują Prezesi Sądu Najwyższego, a izby dzielą się dalej na wydziały.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/S%C4%85d_Najwy%C5%BCszy_(Polska)